De Notenkraker met een baard en een felle blik is een van de meest bekende personages in de kersttijd. Zo bekend en geliefd dat E.T.A. Hoffman maakte hem de hoofdpersoon in zijn kerstsprookje De Notenkraker en de Muizenkoning, waaruit Tsjaikovski vervolgens het bekende ballet De Notenkraker creëerde.
De eerste notenkrakers bestonden al in de oudheid. Aristoteles zou ook zo’n hulpmiddel hebben uitgevonden. Een oud model, gemaakt van brons, werd gevonden in een tombe in de buurt van Taranto daterend van rond 300 voor Christus. gedateerd. Boeren en andere mensen uit de lagere klasse gebruiken al lang hamers of hun tanden om noten te kraken.
De bloeitijd van de notenkraker begon pas in de 18e eeuw, vooral in het Ertsgebergte, waar mensen na het einde van de mijnbouw een nieuwe bron van inkomsten zochten en zich toelegden op het maken van speelgoed. Hier ontstonden bijvoorbeeld de eerste wierookrokers en piramides door middel van draaien. De figuren die werden gemaakt waren veelal goede vrienden uit het dorpsleven. De notenkrakers in de kleuren rood, geel, blauw, oranje en wit waren meestal soldaten, koningen of mijnwerkers, die ook met hun grote mond respect moesten overbrengen. Tegenwoordig kan bijna iedereen zijn notenkraker uit het Ertsgebergte kopen. Vooral met kerst kun je je vergapen aan de grimmig uitziende kerels in musea of op kerstmarkten. Op de kerstmarkt in Osnabrück vindt u bijvoorbeeld ’s werelds grootste notenkraker, die 6,20 m hoog is.
De legende van een rijke en eenzame boer wordt ook vermengd met het verhaal van de Ertsgebergte notenkraker. De eenzaamheid maakte zijn hart net zo hard als de noten die hij helemaal alleen at met Kerstmis. Hij was echter veel te lui om ze zelf te kraken en beloofde daarom een beloning voor degene die een optimale openingsmethode bedacht om de noot te kraken. Een soldaat wilde er bijvoorbeeld op schieten en een dorpstimmerman wilde de noot doormidden zagen. Alleen de poppensnijder had het perfecte idee en sneed een notenkraker uit hout, die hij kleurrijk schilderde in het zondagse kostuum van de Ertsgebergte mijnwerkers en uitgerust met een harde kaak, een grote mond en een sterke tong, zodat ze bij uitstek geschikt voor het kraken van noten. De boer kraakte er toen alleen nog maar zijn noten mee, zodat zijn hart weer zachter werd, hij gaf de noten weg en vierde een groot kerstfeest met alle dorpelingen. De poppensnijder kreeg zijn eigen atelier en maakt sindsdien mooie en sterke notenkrakers, die nog volgens de oude spelling notenkraker werden gespeld en dus een goede herinnering zijn aan traditie en geschiedenis.
Sindsdien is de notenkraker niet meer weg te denken uit de kerstversiering en besluiten steeds meer mensen een traditionele notenkraker uit het Ertsgebergte te kopen. Notenkrakers worden sinds de eerste helft van de 19e eeuw gemaakt in Seiffen in het Ertsgebergte, maar ook in andere regio’s, en hebben meestal een grimmig uiterlijk dat bedoeld is om te herinneren aan de ernst van koningen, huzaren en boswachters. Er zijn ongeveer 130 stappen nodig om een notenkraker te maken die ongeveer 35 cm hoog is, omdat hij uit maximaal 60 afzonderlijke delen kan bestaan. Het materiaal is voornamelijk sparren- of beukenhout voor het lichaam en de sterke kaak en vacht, leer, stof, touw en borstelharen voor de baard en decoratie. In onze online shop kunt u notenkrakers uit het Ertsgebergte kopen die aan uw eisen voldoen en uw woonkamer stijlvol verfraaien met de kerst en meestal niet meer geselecteerd worden voor het kraken van noten.